De dag dat ik

De dag dat ik zal sterven zal jij,
mijn liefde, bij me zijn, want jou
heb ik nodig om zonder vrees
naar het hiernamaals te gaan

Zonder angst en spijt
zal alles wat we beleefden
onze unieke herinnering zijn
mijn teken zal ik je geven

Ik zal rusten in jouw armen
mijn glimlach zal ik schenken
dag liefste, bedankt voor alles
jij kust mijn ogen vredig toe

Pas dan zal ik vertrekken

*zij*

Ik heb geduld...

Ik zie, ik zie wat alleen ik zie

en aanschouw de treurige dag

zittend op een stoel van thuis

zoekend, turend naar mijn weg

om te vinden wie ik ben



Muziek trekt aan mijn tranen

verdriet om onbereikbaarheid

is zinloos, gelovig wacht ik

op de dag van antwoord

wat mijn huis bereiken zal


De ruimte tussen onze gezichten

is als een donkere schaduw

op moeder aarde, ongrijpbare

doch voelbare duisternis

schuilplaats voor mijn gedachten


Ik verberg mijn liefde

veeg de tranen opzij

en blijf op zoek, met

de reden van mijn ik

die er is, er is


ik heb geduld



*zij*

De kleine man...

Ik stond altijd vooraan.
In de hiërarchie van klein naar groot.
In het rijtje voor de school.
Vergeefs gebeden om een groeistoot.

Voor wat ik in lengte tekortschoot.
Groeide in alles compensatie.
Het zijn de wetten van de natuur.
De vette klei van frustratie.

Ik bezit een dadendrang.
Om het hoogste te bereiken.
Heb gebroken met middelmatigheid.
Ben wars van opkijken.

Maar hij blijft bestaan.
Die kleine man in mij.
Soms zie ik hem staan.
Vooraan in de rij.


*hij*

Ik lees het woord fout...

Ik lees het woord fout
Alsof het beter moet.
Goed alleen bestaat niet
Zonder fout was er niets goed.

Iemand was fout in de oorlog
In de ogen van velen
Die zich daardoor goed vinden
Zonder held te hoeven spelen

Een plus een is niet altijd twee
Goed is niet altijd juist
Fout betekent een levensles
Een leermoment dat je pad kruist




Hij

Want wat goed is...

Rustig bewandel ik mijn pad

Volg soms wegen van de twijfel

Want wat is goed, wat is slecht

Niet breken en niet haten

-

-

Soms gevoel van leegte

Ik mis je om me heen
Onzeker kijk ik wat terug
Mijn hart blijft jou bekoren

-

-

Mijn dromen blijf ik trouw

Ik sleur je er graag in mee

Goede woorden niet te vinden
Wil in balans zijn bij jou

-

-

*zij*

De kaarten zijn geschud...

De kaarten zijn geschud
Jokers weer naar bed
Geluk schalt door straten
Voetstappen in het rood



De wind fluistert haar naam
Je hoort er scherven vallen
Het leven van het verleden
Is niet en komt niet meer


Wat rood is zal morgen blauw zijn
Een leegte zal schijnen op het bed
Eilanden vechten tegen de stroom
Maar het verleden is niet meer


De wind fluistert nog één keer
Vol herinnering zacht haar naam
Met nieuwe kracht en rijkdom
Om nooit meer terug te keren



*zij*

Ik wil je mee naar huis nemen...

Ik wil je meenemen naar huis

dwars door de wilde oceaan

daar waar je hart altijd lag

wil je niet meer laten gaan

De rozen die ik achterliet

ze verdorren en verbleken

je stem is zacht als je praat

liefde voelt er als een teken

Tranen vullen je lieve ogen

als daar het afscheid komt

vuur laait op en kilte volgt

mijn stem die zich verstomt

Dat wij elkaar nog zullen zien

is voelbaar van binnen, diep

je kijkt me aan en glimlacht lief

ik was het die jou daar riep

*zij*

Ik zal je schrijven...

Geef me papier en pen
en ik zal je schrijven
hoe een gebroken hart
uiteenvalt achter muren
zonder gouden dromen


Geef me muziek en de maan
en ik zal zingen een oceaan vol
over vallende sterren waar
leugens verdwijnen door
regen wat de aarde mag bereiken


Geef me wat lucht en ruimte
en ik zal dansen in het licht
laat me gaan, zoals de zon
jij houdt van mij
en andersom


Geef me je hand en hart
en ik zal je meenemen in het nu
een brug naar het verleden
laten we achter, het slaapt
ik zeg, laat ons leven

*zij*

In verlangens ben ik gevangen...

Siddering is intens voelbaar
bij het aanraken van je huid
in de drukte hier op straat
is enkel hoorbaar stil geluid



Vuur is zichtbaar in het water
warm licht schijnt zacht in ogen
daar waar ik bijna in verdrink
zie ik waarheid, nooit gelogen



Ik kan het niet stoppen, nee
in verlangens ben ik gevangen
o mijn lief wat ben je bijzonder
wat kan ik naar je verlangen



Boven het getob van de wereld
op een plaats ver hemel hoog
daar waar ik je vaker liefhad
toen ik er samen met je vloog



Daar wil ik verlangens ontdekken
in het diepste van ons bestaan
wil de kracht voelen om te vliegen
totdat de zon weer op zal gaan



*zij*

Als de zon verdwijnt...

Als de zon verdwijnt achter de horizonen

de mensen weer huiswaarts gaan

kan de nacht in alle stilte beginnen

bij het volle licht van de maan

De schaduwen op de grond

maken alle contouren zacht

mijn huid tintelt en bloost

jij bent het die naar me lacht

Geluiden verdwijnen

langzaam maar gestaag

een rilling is voelbaar

bij de laatste windvlaag

Ervaar het met je hele zijn

de aarde neemt opnieuw zijn rust

om bij het krieken van de dag weer

door de zon te worden wakker gekust



*zij*

Tijd beweegt voort....

Tijd beweegt voort


In mijn droom hield ik een foto vast
Een park, wat kinderen en een man
Het was er eentje van voor de oorlog
Niemand die het navertellen kan


Er waren mensen bij het water
Op de plek waar ik nu vertoef
Waar ik ooit een steen voor altijd
In onze moederaarde begroef


Niets lijkt veranderd, maar toch
Je weet het, tijd beweegt voort
Rivieren blijven stromen zoals
Eeuwige liefde zonder woord


We stralen mooier dan de zon
Jij en ik, we beleven het moment
Geluk vloeit uit en in elkaar
Gevoelens intens en ongekend


En straks, als wij er niet meer zijn
Nemen we een foto vanuit het heelal
Van spelende kinderen in onze tuin
Zodat geluk verder stromen zal


*zij*