donderdag, april 20, 2006

De kleine man...




Ik stond altijd vooraan.
In de hiƫrarchie van klein naar groot.
In het rijtje voor de school.
Vergeefs gebeden om een groeistoot.

Voor wat ik in lengte tekortschoot.
Groeide in alles compensatie.
Het zijn de wetten van de natuur.
De vette klei van frustratie.

Ik bezit een dadendrang.
Om het hoogste te bereiken.
Heb gebroken met middelmatigheid.
Ben wars van opkijken.

Maar hij blijft bestaan.
Die kleine man in mij.
Soms zie ik hem staan.
Vooraan in de rij.


*hij*

Zou je ons gastenboek willen tekenen? Klik dan hier!
Gedichten Freaks